Creepshow (1982)

Deze had ik nog nooit gezien! Leuke verzameling DC-verfilmingen. Father's Day: voelt een klein beetje onuitgewerkt, maar er zit een leuke jumpscare in. The Lonesome Death of Jordy Verril: Dingen die groeien, vind ik altijd al eng, bij mij werkt deze wel. Stephen King is gelukkig auteur geworden en geen acteur, dat blijkt hier ook wel een beetje, had iets minder dik aangezet mogen worden, maar toch zeer leuk gedaan. Something to Tide You Over: dat is volgens mij het meest bekende DC Horrorcomics verhaal. Als geheel ook het sterkste deel en met alle complimenten voor Leslie Nielsen, als de bedrogen echtgenoot. The Crate: Best aardig, maar iets meer tempo had gemogen. They’re Creeping Up On You: Ook weer wat dik aangezet, maar kakkerlakken vind volgens mij iedereen vies, ik wel in ieder geval en als we vanavond ergens jeuk gaan krijgen, dan door dit verhaaltje. In volgorde van best naar minst: Something to Tide you Over, They're Creeping Up On You, The Lonesome Death of Jordy Verril, The Crate en Father's Day (3,5,2,4,1).

Vijf korte verhalen met als grote nadeel dat geen van allen goed uitgewerkt zijn. Vooral de eerste twee lijken dan gewoon niet eens af te zijn. Tegen de tijd dat het los zou moeten barsten, wordt de boel afgerond en ga je al door naar de volgende. Zodoende is Creepshow alleen leuk voor liefhebbers van oude eighties horror, want visueel valt er soms wel wat te genieten. Of je moet een overdreven groot fan zijn van George A Romero. Ik denk dat zelfs voor de meeste horrorfanaten geldt dat Creepshow leuk is voor een keer.

Aardig. Creepshow ligt tussen lachen en gruwen en bestaat uit vijf verhaaltjes, geïnspireerd door een horror-comic. Het eerste verhaal is een opwarmertje zullen we maar zeggen. Een kort verhaaltje dat opbouwt tot een macabere climax. Het tweede vond ik een leuke, met Stephen King in de hoofdrol en gaat over een ruimtebrok die in Jordy Verrills moestuin inslaat met verregaande gevolgen. Derde is een wraakverhaal die een geweldige afsluiter kent. The Crate vond ik de minste, mede door de meer afwezige spanning. Het kersje op de taart is echter de laatste: kakkerlakken en nog eens kakkerlakken. Sommige scènes vond ik echt vies. Men kan er niet omheen dat deze Creepshow amusant is met regelmatig leuke momenten. Het is een film die ook een sterke status heeft verworven in het genre, al is dit voor de hedendaagse horrorliefhebber waarschijnlijk allemaal te soft en gedateerd.