The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 2 (2012)

De finale van een emo-tiener reeks. Na het zeer teleurstellende vorige deel was het toch bang afwachten of dit evengoed met een sisser zou aflopen. Qua verhaal is het in elk geval al veel beter. Als die laatste film niet in 2 gesplitst was en een andere regisseur had zou het nog een goeie film geworden zijn. De finale komt over als een franchise die terug wakker geworden is. Alsof een hele klas na een saaie uiteenzetting in slaap is gevallen en de leraar iedereen wakker maakt met de woorden 'en nu gaan we dat in praktijk bekijken'. Een hele verbetering, maar door dat saaie gedeelte wordt het toch nooit episch. De film kent al wat leukere figuren en ook het gevecht is de moeite. Los van de twist is dat toch leuk om zien. De regisseur is niet meteen het grootste talent van Hollywood maar probeert er toch wat van te maken. De setting is dan ook mooi en de actie doet er goed aan. De Twilight-franchise is een zeer melige reeks, vooral gericht op tieners. Niet zo slecht als het doet uitschijnen, maar als je niet het doelpubliek bent met momenten wel wat saai. Bovendien had een betere regisseur hier meer uit kunnen halen. Grootste prestatie is misschien nog wel de voorstelling van de weerwolven dat in de meeste films nogal knullig wordt gedaan.

“My time as a human was over. But I've never felt more alive.” Het laatste deel heeft eigenlijk alle gebreken van de voorgaande delen, maar eindigt uiteindelijk wel op een positieve noot. Zelfs deze laatste Twilight film komt tergend langzaam op gang en heeft weer veel te veel romantisch geleuter, terwijl de actie en spanning ver achterblijft. De verhouding is weer helemaal zoek, alhoewel ik moet zeggen dat er waarschijnlijk wel goed wordt ingespeeld op de doelgroep. Het acteerwerk is weer matig en de personages produceren de ene na de andere lachwekkende oneliner. Vooral de rol van de vader (Billy Burke), die alles rond zijn dochter maar toestaat en best vindt, hoort meer thuis in een komedie. Michael Sheen brengt nog wat leven in de brouwerij, maar het is wel passend dat het laatste grote gevecht een visioen blijkt te zijn.

Nu Bella een vampier is moet ze leren om te gaan met haar nieuwe krachten en tekortkomingen. De geboorte van hun dochter [Mackenzie Foy] is een misdaad in de ogen van de Volturi en daarom moet Bella deze keer beschermd worden tegen Aro [Michael Sheen] en zijn handlangers. De grote finale van de Twilight-serie is niet zo memorabel als de grootste optimisten hadden gehoopt, maar conformeert zich uiteindelijk aan het gemiddelde niveau van deze succesvolle, maar verder oninteressante ‘saga’. Sheen brengt tenminste een beetje leven in de brouwerij en er is een vroege rol voor Rami Malek, maar een film die Dakota Fanning als grote naam presenteert, kan niet veel zijn.