X-Men: The Last Stand (2006)

Gisterenavond maar de tropische hitte ontvlucht in een geaircoolde bioscoopzaal. En op de valreep nog even X-Men 3 kunnen meepikken. Op zich best aardig vermaak maar vind deze toch echt de mindere van de 3 X-Men delen. Wat ik mis is vooral de sfeer en de gave mutanten die de eerste twee delen tot lekker kijkvoer maakte. Wat dat betreft is deel 3 toch echt veel meer een actie en spektakel film. En alhoewel het einde ook best spectaculair genoemt mag worden vind ik de film geen duidelijke uitblinker in het genre. Denk dat er te veel concessies zijn gedaan om hier maar vooral een grote blockbuster van te maken. Toch nog goed voor 3 gemuteerde sterren.

En op voor deel 3, een film waar ik eigenlijk niet zoveel meer van wist, en een film die naar een grootse apotheose toe lijkt te werken en daar maar deels in slaagt. Sterker, de film lijkt te graag indruk te willen maken en boet daardoor vooral op het einde een beetje door in. Sterk is het begin met de oorsprong rond Jean, net als haar terugkeer en alle problematiek rond haar karakter. The Rise of The Phoenix was in The Animated Series regelmatig een groot onderwerp en destijds, rond de tweede film, was ik erg verbaasd dat ze al zo vroeg deze troef uitspeelden. Redelijk is het verhaaltje met het middel, beter zijn weer de veelvoud aan bekende personages en bijvoorbeeld de simulatie met de sentinel. De sentinels waren tevens een vaak voorkomende vijand in the animated series. Leuk is de gebruikelijke cameo van Stan Lee , Jubilee is niet erg prominent, maar opzich wel van de partij, we hebben de introductie van Juggernaut, Beast en één X-men van het eerste uur, namelijk Archangel. Jong koppie heeft Ben Foster daar nog. De actie en spektakel is bij tijden wijlen grandioos, met name de scene in Jean's ouderlijk huis is fenomenaal, maar ook de Golden Gate mag er zijn en verder valt de sfeer vooral rond Jean regelmatig op als duister en grimmig. Gaat lekker zou je zeggen. Contender voor beste X-MEN film tot nu toe, denk je dan bijna. En het antwoord daarop is ja en nee. Want tot aan Alcatraz maakt The Last Stand een uitstekende indruk om zich vervolgens tijdens dat eindgevecht eigenlijk een beetje te verliezen in een niet zo interessant rommeltje. De film lijkt daar indruk te willen maken met een warzone tussen drie partijen en slaagt daar eigenlijk helemaal niet in. De inzet het kind met het gen, de partijen vechtend voor wat voor hun het beste is, de mens er wat hangend tussen in. Het is net die eindfase die X3 een fractie naar beneden trekt ten opzichte van X2. Desondanks verveelt dit nooit en is deze trilogie heerlijk vermaak. Toch blijft de beste tot nu toe X2.

Verlaagd van een 4,5* naar een 3,5*. Gemiddelde gelijk 0,1 punt gedaald. En volkomen terecht. Minste deel van de trilogie, maar nog steeds vermakelijk hoor. Zo'n 12 - 15 jaar geleden voor het eerst en laatst gezien. Had er wel weer zin in. De minpunten... geen Scott (magere dood), Mystique (geen terecht einde), Roque en weinig Xavier. Slappe terugkomst van Jean (door een straal in het water). Wel een gave nieuwe kant van haar personage om te zien. Daarvoor krijgen we in de plaats Ellen/Elliot Page. Die in de eerste twee delen niet eens mee deed. In dit deel voegt ze niks toe, nauwelijks achtergrond en haar krachten krijgen we nauwelijks te zien. Pas op het einde zag ik wat ze kon en welke krachten ze überhaupt had. En pas veel later merkte ik op dat ze dat kind vervangt dat door muren loopt.