Log

vote posted

Jeetje, ben ik gewoon de eerste hier die deze film zag. Dat legt flink wat druk op. Hopelijk kan ik daarmee omgaan. Ik ben niet voor niets geen topsporter geworden.

Maar goed, ik vond het een prima film. Erg vermakelijk. Je krijgt drie korte verhalen voorgeschoteld, die losjes met elkaar verbonden zijn, waarin je het leven volgt van de baasjes van drie honden.

Het eerste deel was wat mij betreft het sterkst, en ook het absurdst. Hierin krijgt een klungelige jongen de hond van zijn overleden bovenbuurman in de schoot geworpen. De jongen kampt met nogal wat stress en gelooft dat de hond behekst is. Misschien is dat ook wel zo, dat laat ik in het midden (de makers doen dat ook), maar het levert grappige, bizarre en zelfs spookachtige taferelen op.

De volgende delen zijn gevoelsmatig iets serieuzer, hoewel ook daar genoeg verrassends gebeurt.

Geen film die nog lang blijft sudderen, maar wel zeer geschikt voor een avondje vermaak. Ik zag hem op een Frans filmfestival in onze hoofdstad en ik gun de film een groter publiek. De trailer geeft eigenlijk wel een aardig beeld van wat je kunt verwachten, zonder te veel te verklappen. Bekijk die anders even.

Dit was mijn recensie. Woef!

Verrassend sterke film. In de beeldvorming - zoals die mij bereikte althans - was het succes vooral te danken aan de 'mooie mensen bij een zwembad'-premisse. En misschien is dat ook zo, maar ik zag vooral een ontzettend subtiele film, waarin je als kijker voortdurend gedwongen wordt mee te denken (en te voelen) over motieven, gevoelens, huichelarij, liefde, getreiter, vriendschap, bedrog en trots.

Niks is wat het lijkt, of misschien ook wel, je weet het niet, je doet je best maar. Zo heb ik mijn films het liefst. Zeker als ze zich afspelen bij een zwembad.