Orphan (2009)

Leuke thriller. Dit is zo'n een film met een goede spanningsboog. Ik heb eigenlijk niet veel toe te voegen aan je review, Kondoro0614. Hetgeen ik wel nog kwijt wil is dat de opzet prima in elkaar zit. De jongste dochter Max kan niet praten , hoewel ze met gebarentaal kan communiceren. Daarom zit ik er een beetje mee verveeld dat zij niets vroeger heeft durven zeggen omtrent Esther haar moordlustige neigingen. Esther bedreigde haar natuurlijk wel, dus dat werd in het verhaal weer netjes alsook erg makkelijk opgelost. Zeker op het moment in de auto waar Kate aan haar beide kinderen vraagt of Esther slechte dingen heeft gedaan of hun heeft pijn gedaan, ontkennen ze het allebei. De zoon wordt een beetje neergezet als een schrikkepiet, wat hij ook is, die Esther helemaal niet kan uitstaan. Hij heeft daar uiteraard zijn redenen voor en gelijk heeft ie. Of hij dus iets zou zeggen of niet, niemand zou hem zo direct gaan geloven Het ergste (meest ongeloofwaardige) vind ik eigenlijk dat de vader zo naïef is dat hij het pas als allerlaatste doorheeft wat er gaande is en dan nog omdat Esther hem wou versieren. Dit wordt verhaaltechnisch natuurlijk ook mooi opgelost doordat er weinig vertrouwen is na Kate haar dronkenschap en zijn overspel. Verder heb ik eigenlijk weinig aan te merken op het verhaal van de film, dat uiteindelijk niet veel beter had kunnen zijn (denk ik). Gewoon een prima film.

Spannend en een half uurtje te lang. Goede verhaalopbouw. Van een emotionele start naar een stabiele situatie en via subtiele toevoegingen naar een doodenge situatie. Die subtiele toevoegingen doen het 'm. De gezinsleden hebben zo hun zwakheden en hun geheimpjes. Van mild tot heftig. De wees blijkt al snel een uitmuntende manipulator. In de loop van de film komen bij de personages heel wat nare dingetjes uit het verleden aan het licht die schaamteloos worden benut door de wees. Zij zaait een beetje twijfel hier en oogst wat wantrouwen daar. Spannend ingebed in het verhaal word je als kijker als het ware meegetrokken op de immer groeiende bubbel van schaamte en hopeloze verstrikking waarin de gezinsleden terechtkomen. Psychologische horror ten top. Tussendoor een paar jumpscares en een paar gemene blikken van de wees en het creepy sfeertje is compleet. Spannend. Spannend. Wat kan die Isabelle Fuhrman trouwens creepy kijken, zeg. En zo gaat het erg goed met de film. Tot ongeveer 90 minuten ver. Dan treedt opeens verzadiging in. De lengte van de film wreekt zich. Het is net iets teveel gedoe voordat de eindfase wordt ingezet. Net iets te uitgerekt. Net een paar narigheidjes teveel. Daar verliest de film veel spanning en creepiness. De uiteindelijke eindfase met wat twistjes en narrow escapes is weer heel acceptabel, maar brengt de film vervolgens helaas niet terug op het eerdere niveau. Beetje te voorspelbaar. Wel jammer. Maar man, wat kan die Isabelle Fuhrman creepy kijken, zeg.

Sterk bovengemiddelde horror/thriller die in de tweede helft regelmatig uit de bocht schiet. Jammer, want dit had in potentie alles om een van mijn favoriete films te worden. Zaken waar de film uit de bocht vliegt: 1. Het is geloofwaardig dat de vader zijn vrouw lange tijd niet gelooft. Nadat zij echter aan komt zetten met gegevens van een psychiatrische instelling moeten toch de oogkleppen wel een beetje gaan wijken.. Jammer want hierdoor verliest het een stukje geloofwaardigheid. 2. Nadat moeder Esther uitschakelt en deze tussen de planten ligt verlaat zij de plek gewoon weer met haar dochter. Zorg toch in ieder geval even dat je Esther echt uitschakelt.. De film doet daarnaast een hoop goed, met name het eerste uur en de plottwist. 3.5*