Johan Cruijff - En un Momento Dado (2004)

Mooie docu. Als Cruijff-fan keek ik met een roze bril, want kritische noten zullen zeker wel missen in deze docu. Maar wat een mooie oude beelden ook. Door die beelden en de interviews ga je visueel het groter geheel zien van de status van Cruijff in Barcelona. Als Van Basten-fan hoop ik dat ze ooit een docu over hem maken. En dan vooral uit zijn Milan-tijd. Toen hij ook groots was en mooie doelpunten scoorde.

Tijdje terug dat ik deze al had gezien, maar het is me nog wel goed bijgebleven. De docu maakt heel goed duidelijk wat de status is van Cruijff in Barcelona en vooral dan voor de Catalanen. Het hele ding bestaat dan ook voornamelijk uit interviews waar de (veelal) Catalanen hun herinneringen aan Cruijff vertellen, vaak ook met voorbeelden erbij als ze Cruijff proberen te imiteren. Aandoenlijk in de positieve betekenis van het woord en langzaamaan ga je begrijpen waarom hij daar zo belangrijk was, zonder dat het expliciet heel politiek wordt allemaal. Wel is het zo dat 90 minuten gaan vervelen, ook doordat er nauwelijks afwisseling in zit. Je blijft maar naar pratende koppen krijgen en na drie kwartier is de boodschap wel duidelijk. En dat interview op het eind met Cruijff zelf lijkt er ook niet helemaal bij te passen. 3,0*.

Cruijff. De documentaire laat mooi en behoorlijk understated, zonder opsmuk zien hoe Cruijff in Barcelona nog steeds als een held vereerd wordt. Hoezeer hij het leven van mensen geraakt heeft, en des te indrukwekkender dat ze daar met de tranen, of de glans in hun ogen over vertellen. En aan het einde komt de maestro zelf ook aan het woord - iets wat mij overigens volstrekt passend overkwam, in tegenstelling tot mijn voorganger. Mijn puntje van kritiek is alleen dat het wat flauwe raamwerkje met het balletje-trap niet veel toevoegt. Jammer dat de man niet nog een moment gegeven is, ik zal hem missen. Johan, rust zacht.