My Little Pony: The Movie (2017)

Vandaag naar de film geweest met mijn zoontje van 4,5 die helemaal gek is van My Little Pony. Geluid was zachter gezet en lichten werden niet helemaal uit gedaan. Of het het grote beeld was, of alle indrukken, hij vond deze film veel enger dan normaal op tv. Hij heeft verschillende keren geroepen dat hij naar huis wilde. Gelukkig de film helemaal uitgezeten op schoot. En hij vond het uiteindelijk wel leuk. Toch snap ik de makers niet. Er zijn veel jongere kinderen die de pony's ook leuk vinden en toch zitten er voor die kids best wel een hoop enge dingen in. Ik snap ook dat de kijkwijzer voor 6 jaar en ouder is. Ik denk dat (afhankelijk van hoe snel je kinderen bang zijn) 4,5 of misschien toch wel 5 echt de ondergrens is dat je hier naar moet kijken... Over de film: Prachtig gemaakt, leuke vrolijke kleuren, leuke grappen, hyperactieve pony's en wat liedjes tussendoor. En natuurlijk de belangrijke boodschap dat er niets boven vriendschap gaat. En ach als ouder ga je er heen voor je kids, dus kijk je anders naar een film die je zelf leuk zou vinden. Voor de kids is hij leuk genoeg.

Een tijdje geleden de originele film gezien en nu eens deze nieuwe versie. Een heel verschil tussen beide films. Geen grote verwachtingen bij deze, maar viel gelukkig nog goed mee. Een leuk verhaal en hij zag er ook wel goed uit. Het is visueel wel heel wat anders dan de originele animaties uit de jaren 80. Er zat ook nog veel actie in en is toch minder stroperig dan verwacht. De kinderen vonden het een erg leuke film en voor ons verveelde het eigenlijk ook niet.

De voorbereidingen op het Friendship Festival worden wreed onderbroken door de komst van Tempest Shadow [Emily Blunt], een verbitterde éénhoorn met een gebroken hoorn die namens The Storm King [Liev Schreiber] de magie van alle prinsessen opeist. Alleen Prinses Twilight Sparkle [Tara Strong] weet te ontsnappen en met hulp van haar op gedateerde hokjesgeest gebaseerde stereotype vriendinnen gaat ze op zoek naar ene ‘Hippo’ die hun redding zou kunnen brengen. Begint met een flauwe persiflage op ‘We Got The Beat’ van The Go-Go’s dat samen met de matige animatie duidelijk maakt dat de makers het vooral denken te moeten hebben van nostalgie naar de jaren ’80. Het is ernstig de vraag of de inmiddels 40-plus vrouwen van toen hier voor zullen gaan zitten en datzelfde geldt voor de nieuwe generatie kids. De minder kritische kids houdt je hiermee wellicht voldoende geamuseerd, maar kijk liever het vervolg/de reboot: My Little Pony: A New Generation.