Kimitachi wa dô Ikiru Ka (2023)

Als je de kans hebt om een Studio Ghibli in de originele versie te kunnen zien in de bioscoop moet je dat doen, en meestal ook snel zijn voor de gedubde of Nederlandstalige versies gedraaid worden. Met 82 jaar is de kans nu wel echt groot dat dit de laatste Hayao Miyazaki zal zijn. De naam Ghibli en Miyazaki zijn al genoeg om de film te verkopen als een soort kwaliteitslabel. En terecht ook, wat de man neemt je ook nu weer mee in een heerlijke fantasierijke wereld met tegelijk de nodige drama. Een eigen verhaal dit keer met autobiografische elementen. Dat zorgt voor een boeiend verhaal dat je meesleept. Misschien door torenhoge verwachtingen of omdat ik de film nog wat moet laten inzinken, is het minder overweldigend dan andere Ghibli films. Maar langs de andere kant is het visueel weer de moeite met kleurrijke figuren en prachtige decors. Ik ben ook altijd fan van de bijhorende muziek die spaarzaam maar zeer sfeervol en effectief is. Als je de officiële lijst van Studio Ghibli er even bijneemt zie je dat het al van When Marnie Was There geleden is dat ze nog een film hebben uitgebracht. En The Boy and the Heron slaagt er wel in omdat niveau te behalen. Is dit de beste Ghibli? Niet echt, maar de studio heeft praktisch altijd een zeer hoge score met hun films en ook nu is dat niet anders. Een warme aanrader die de bioscopen en filmliefhebbers goed kunnen gebruiken.

Miyazaki's nieuwste (laatste kunnen we beter niet gebruiken). Het is best leuk om na zoveel jaar nog eens een échte Ghibli film te krijgen. Eentje waarmee de studio z'n reptutatie verankerd heeft. Weelderige fantasy die met veel verve twee uur lang uitgestreken wordt. Tegelijkertijd ligt daar ook wel een beetje de zwakte van de film, want ondanks dat het allemaal zeer mooi is, is het ook wel érg vertrouwd. Als afsluiter van Miyazaki's carriere is het misschien logischer dan The Wind Rises, een film die toch wat afweek van z'n typische stijl, anderzijds voelt Boy and the Heron ook wel iets overbodiger aan, omdat je vaak het gevoel krijgt dat het een soort van best-of geworden is. Uiteindelijk heb ik me best vermaakt in de bios, ook omdat de uitvoering gewoon nagenoeg perfect is. Het detail in de animatie is geweldig, de wereld is interessant, de personages zijn leuk en relatief gelaagd, en het einde is er eentje onder de noemer "typisch anime". Mooie film dus, maar ergens heb ik toch ook het gevoel dat Ghibli maar beter de deuren definitief sluit. 4.0* en een uitgebreide review