Lone Survivor (2013)

Had iets van een B-film, maar dan met A-acteurs en ambachtelijk gemaakt. Aan de ene kant een zwart-wit portrettering van bekende Amnerikaanse heroiek, aan de andere kant het knagende gevoel WtF Amerika (en het Westen w.o. NL) daar in godesnaam te zoeken hebben... Zet dit nou af tegenover hoe de Mujahideen (nu Taliban) afgebeeld werden in First Blood 2, waar Stallone als John Rambo samen op trekt met die luitjes om tegen de wrede Russische vijand te vechten, en je begrijpt dat sympatieën over en weer erg heen en weer kunnen schommelen.

Lone Survivor is een mooie gestyleerde actiefilm. Rauw, intens, droog en in your face. De introductie met een paar minuten echte beelden van de Navy Seal opleiding vertelt meer dan tienduizend woorden en zetten onmiddellijk de toon. Als we kennis maken met het team, worden we getrakteerd op het ene sunset shot na het andere. Zowel tijdens de scènes op de basis als aan het begin van de daadwerkelijke missie, lijkt alles plaats te vinden met de zon vlak boven de horizon. Een beetje overdadig, eigenlijk. De eerste keer dat ik zulk uitbundig gebruik van licht en tegenlicht zag, was in The Revenant. Daar trok ik het beter dan hier. De film neemt de tijd om op te bouwen en de afwezigheid van muziek tijdens bloedstollende scènes is een meesterzet. Het voelt authentiek, rauw, benauwd, kippevel. Geniaal. Als de achtbaan begint met rollen is het daarna wel veel hetzelfde, waarbij je je elke keer verbaast over hoeveel een menselijk lichaam kan verdragen als het aankomt op vallen, rollen, schotwonden, nog meer valpartijen en het keihard koppen van een paar stenen. De film is een ode aan doorzettingsvermogen, kameraadschap, op elkaar vertrouwen als de poep de ventilator raakt. Dat het gebaseerd is op een waar gebeurd verhaal, maakt het allemaal des te beklemmender. Waarom ze voor deze titel hebben gekozen is mij echt een raadsel, de film was nog zoveel beter geweest als de titel de afloop niet had weggegeven. Onbegrijpelijk. 4 sterren, vooral voor de vorm. Intense shit. Verhaaltje stelt weinig voor.

Het "mooie" van deze film is dat er een boodschap in is verweven van een 2000-jarige oude traditie in Afghanistan, dat degene die hulp nodig heeft als zwakkere, geholpen wordt tegen soms een veel sterkere tegenstander! Hebben we het hier in Nederland over tradities die verloren gaan, ik kan er geen opnoemen die meer dan 500 jaar oud is en nog in ere wordt gehouden! Respect voor deze samenleving die hier al snel als "middeleeuws en grottenmentaliteit" wordt weggezet! De film, want daarvoor ga je in je 'knusse stoel' cq. 'bank' zitten en kijken. De film is in het genre goed neergezet ondanks de vele ponden/kilo's nationalisme wat Amerikaanse films vaak vertonen en waar deze ook behoorlijk in is geslaagd. Ik kijk altijd alleen naar oorlogsfilms omdat de wederhelft er niet van gecharmeerd is en deze vond ik spannend en goed geacteerd. Zou ik soms een Mark Wahlberg liefhebber worden? Al verschillende films waar hij een rol in speelde vond ik goed en prettig om naar te kijken. Ook hier speelt hij een goede rol maar ook zijn collega's doen het goed. Over collega's gesproken, er speelt vrijwel geen of helemaal geen vrouw een rol in de film. Ook het materiaal wat gebruikt werd, zoals het "rondvliegend kasteel", was uitstekend te noemen. Prachtig gereedschap als je eens met iemand of desnoods een hele stad ruzie hebt! Omdat ik mij zo goed vermaakt heb, een 8!