Opinions

Deze film gezien op Imagine. En dit is helemaal mijn ding. Grappig, goor, absurd, actievol je verveeld je geen moment! Heel knap wat deze debuterende regisseur Rinker voor 4 ton heeft gemaakt. Alles op 1 locatie een dixie (dat was nog nooit gedaan zei Rinker) en je merkt aan alles dat de beste man een doel had. Iets grotesque, iets zonder pretenties, iets unieks en iets wat je niet snel zult vergeten. Dus als je de kans hebt kijk je deze film. Tuurlijk er zijn wel wat zwakkere puntjes maar daar kijk je graag overheen en daar zal ik dus niet over gaan zagen hier .

De vorige film van Gardner vond ik mooi, dat was the battery. Wat in die film heel goed werkte was de wisselwerking tussen de twee hoofdpersonen en de manier waarop ze met de situatie omgingen, er was namelijk een zombie uitbraak in de wereld. Eigenlijk probeert Gardner weer precies hetzelfde bij after midnight, maar helaas dit keer slaat hij volkomen de plank mis.

Hank leeft in een huis dat uit elkaar valt van ellende. Met zijn leven is het al net zo droevig gesteld. ZIjn vriendin verlaat hem en vanaf die nacht komt er een monster elke nacht aan de deur. Kijk, dit gegeven op zich is natuurlijk best interessant. Maar Gardner doet er helemaal niks leuks mee! Je zit te wachten op iets, dat gewoon niet komt.

Deze film is als een tijdbom, je ziet de tikker langzaam wegtikken. En op 0 als je denkt nu gaat het gebeuren, is het "poef" net zoals een heel laf stuk vuurwerk. Gardner realiseerde zich dit ook wel en probeert nog een soort twist op het einde maar dat maakt wat mij betreft de film alleen maar erger. Ook maakt de hoofdpersoon zomaar opeens een verandering door die wat mij betreft uit de lucht komt vallen.

Het is zo zonde, zeker na de eerste film. Dit bewijst maar weer dat je een succes niet zo eenvoudig kunt herhalen en als je te gemakzuchtig wordt je hard op je bek kan gaan. Ik zou dus daarom willen zeggen, kijk the battery en als je die film cool vindt sla dan deze over en wacht op de volgende.

Het is altijd moeilijk om buitenlandse humorfilms te begrijpen. Maar De Funes vindt ik echt heel goed, misschien omdat hij zoveel mimiek gebruikt? Het is soms ook een soort humor die je vaker terug ziet komen in bv naked gun films. Van die domme, bijna surreeele humor. En dan die kop van De Funes erbij, en die absurde verkleedpartijen. Maar er zit naast de slappe humor ook nog wat drama in. Niet alleen de band met zijn zoon (die liever het circus ingaat dan zijn vader opvolgt). En dan nog de fastfood slechterik, Tricatel. heerlijk gespeeld ook. Ja het is misschien niet eens de beste uit het euvre van De Funes, maar wel een hele leuke!

Deze film is echt dom. Een Stoner alien film. Ok, het is een origineel concept maar niet voor anderhalf uur. En de onderbroekenlol is niet slap genoeg. Het is ook niet echt spannend al probeert de film er nog iets van een slechterik in te poneren. Deze man is echter ook zo dom en onnozel dat hij niet veel gevaar uitstraalt. Kortom: geinig idee maar de uitwerking is niet geweldig.

Ja dit is een leuke film over een jongen die uit een streng gezin komt en niks mag van zijn moeder.

Hij is juist een fantastische journalist omdat hij nogal saai is. Dit blijkt voor de bandleden en Groepies juist een belangrijke rots in de branding. Langzaam bouwt hij zelfvertrouwen op en je ziet toch een mooie karakter ontwikkeling bij de kleine vent die niet geforceerd voelt.

Ook bij de bandleden gebeuren er interessante dingen. Geen platte neuk en scheldpartijen maar er broeien dingen onder de oppervlakte. Die er tegen het einde op een hele bijzondere manier uitkomen. Die scène in het vliegtuig is prachtig.

Wel duurt de directors cut veel te lang. Je mist soms vaart in het verhaal en er waren iets teveel zijpaadjes. Maar dit is niet erg. Er is een keur aan topacteurs betrokken bij deze film die allemaal een mooie rol neerzetten. Met extra Kudos voor Hoffman, als cynische journalist.

Toffe film dus, zeker als je van muziek films en rock en roll houdt is dit echt wel een aanrader.

Een meesterwerk deze film. Nog nooit een film gezien over de matras maar dit was echt overtuigend. Historisch accuraat? Nou het kan natuurlijk best gebeurt zijn. We weten dat er mensen offers gebracht werden. Vaker zie je bij grote rijken dat er grote tekenen van civilisatie en grote gruwelijkheden naast elkaar kunnen bestaan. Kijk bv bij de Romeinse beschaving waar ook mensen voor de leeuwen gegooid werden (goed zijn voor je eigen mensen een bruut voor de vijand als afschrikking).

Bovendien waren de mayas een verzameling van veel stammen dus er kan ook best een stam geduchte hardliners tussen gezeten hebben.

Zelden heb ik zo een spannende achtervolging gezien wat een intense film is dit. Het leven was misschien niet makkelijk in die tijden maar zeker niet saai.

Hongaarse cinema is wat mij betreft echt een topper. Ook deze titel stelt weer niet teleur. Het gaat over een man die zich voordoet als soldaat en advertenties afgaat van familieleden en geliefden op zoek naar in de oorlog vermiste soldaten. Het geheel is stijlvol in beeld gebracht en doet in het begin ook wat film noir achtig aan. Ook de poster doet die stijl vermoeden. Maar eigenlijk is dit meer een liefdesverhaal, met wat thriller elementen.

Het is een hele interessante film die geen moment verveeld maar niet echt richting durft te kiezen en diep durft te gaan. Terwijl de thema's heel serieus en dramatisch zijn; oorlog, trauma, huiselijk geweld. Het had wat mij betreft allemaal nog wel iets ruiger aangezet kunnen worden. Of net iets subtieler. De acties van de personages vind ik soms een beetje onlogisch wat jammer is. Dit komt misschien wel door het feit dat deze film eigenlijk uit twee delen bestaat; een vrij lange intro waar de hoofdpersoon van hot naar her gaat. En het tweede deel dat eigenlijk heel minimalistisch en statisch is op vrijwel 1 plek in het bos ergens.

Het is jammer want dit had echt een hele vette tijdloze klassieker kunnen worden. Nu is het gewoon een heel interessant liefdesverhaal over twee mannen die verschillen en overeenkomsten hebben maar nooit echt goed uit de verf komen om hun strijd dat extra zetje te geven waardoor dit een dikke 5 sterrenfilm had kunnen zijn.

Ik weet niet wat het is. Deze film zuigt je (als je ervoor open staat) meteen vanaf het eerste moment op en het fascineert je. Het laat je niet meer los. Deze film leeft op zichzelf. Ik vind het gek dat Cronenberg zo vaak genoemd wordt want volgens mij is het veel meer richting Lynch. Deze film is zeker niet voor het grote publiek maar er zit toch voor een filmfan heel veel in.

Ik ben een groot fan van Roemeense/oost europese cinema. Juist het feit dat corruptie, misdaad en religieus conservatisme welig tiert zorgt ervoor dat films uit deze landen altijd relevant zijn. Het vertellen van verhalen staat vooraan en ook in deze film staat het scenario als een huis. Caranfil maakt geniale films (kijk ook filantropika) die de corruptie en maatschappelijke problemen met een knipoog vertellen. Echter kan de toon zomaar omslaan en grimmig en serieuzer worden. Dat is de kracht van Asfalt Tango.

Een Franse dame (Rampling) gaat naar Roemenië om daar mooie, slimme en keurige jongedames op te pikken om te gaan strippen in Parijs. Het gegeven dat zo een carriere blijkbaar meer waard is dan een hogeropgeleide baan in Roemenie is al triest en zwart komisch genoeg. Dit wordt al in het begin mooi vorm gegeven door een soort afscheidsfeestje waarin iedereen hartstikke blij is dat een mooie slimme dame zich gaat hoereren in Parijs. Haar man denkt er echter anders over. Hij doet er alles aan om de bus die richting Parijs vertrekt met zijn vrouw erin te stoppen en zijn vrouw toch over te halen te blijven. Dit heeft komische gevolgen en het wordt nooit saai.

Heerlijk verfrissend hoe Carafil zijn eigen land door de mangel haalt. In de persoon van Rampling (de Franse dame) beledigt hij zijn land maar hij voert ook een paar sterke Roemeense mannen op die voor tegengewicht zorgen. Ja, Roemenië is soms kut, maar het is wel ons kutland. Als je hier komt als buitenstaander dien je je te gedragen volgens de onlogische, soms chaotische ongeschreven regels die hier gelden.

De muziek, wauw die muziek. Alles klopt in deze film al vanaf scene 1. De cinematografie is fantastisch, de zigeuner muziek past in de scenes als een strak gegoten pak. Als je de kans krijgt deze film te zien, pak hem! En laat dit een inspiratie zijn om meer in de oost europese cinema te duiken. Het is verfrissend, spannend, oprecht grappig en droevig. Allemaal in een film, wat wil je nog meer? Nee niets meer. Vandaar dikke 5 sterren, 5.5 zou ik zeggen!

Ja het is een lege huls maar dit keer probeert Anderson gewichtig te doen door een leger aan bollebozen op te voeren in een theaterstuk in een film.

Het ziet er weer fantastisch uit maar de oneindige waterval aan dialoog is soms wat vermoeiend. Daarbij slaat het vaak niet echt ergens over en lijken alle karakters in de film emotioneel incapabel.

Daardoor reageren mensen vaak erg vreemd en krijgt het geheel een beetje ongemakkelijke toon. Is dit de bedoeling van Anderson? Ik krijg het idee dat hij alleen bezig is met zn kleurtjes en zn splitscreens en riders enzo en dat de acteurs gewoon zelf hun dialogen met elkaar hebben mogen schrijven. Hoe goed Anderson ook is als cinematograaf, zo matig is hij met het regisseren van zijn acteurs. Waar is Bill Murray eigenlijk? Naja

Zon sterrencast en niemand haalt zn niveau vooral Tom Hanks staat hier op de autopiloot zn tekst op te lepelen. Naja al met al word ik er niet heel warm van er moet echt ff iets meer karakter en verhaal in de volgende film want dit valt echt tegen de laatste paar rolprenten van zijn hand.

Ik moet dus soms nog terugdenken aan deze film. Ik vind hem echt heel goed. Maar ik moet wel bekennen, ik heb hem al minstens 4 keer gezien ofzo. Hij wordt steeds beter. In het begin snap je er helemaal niks van. Dan als je nog eens gaat kijken zitten er wel echt veel symbolen in en het is een beetje een soort lucide droom. Dit verhaal speelt zich af op diverse plateaus van bewustzijn. De hoofdpersoon komt in een huis die een soort poort is tussen de diverse staten van bewustzijn. Ik denk dat de dokter (jeffrey Combs) het rationele, denkproces symboliseert. Die probeert de geheimen van het onderbewuste te doorgronden. Of zoiets. Dat vind ik vet van deze film je kan er gewoon je eigen draai aan geven. Echt veel voorgekauwde antwoorden krijg je niet het blijft allemaal vrij open. Ik vind de mix van horror met absurdisme en een vleugje humor (al mislukken veel grappen) zo gewaagd en deze film prikkelt je onderbewuste zoals een David Lynch film. Dat het toch de moeite waard is om te kijken. Helaas zijn er een aantal keuzes gemaakt die zorgen dat deze film geen cultklassieker gaat worden.

Dat komt voornamelijk door 1 man: Andras Jones! Die vent moeten ze nooit meer vragen om te acteren. Zelden heb ik een hoofdrolspeler zo af zien gaan. Dat doet gewoon wel pijn aan je ogen, hij is puur bordkarton. Godzijdank heeft hij na deze film nog maar 1 keer zijn gezicht laten zien in een andere film en sindsdien is hij verdwenen.

Ook de andere acteurs presteren hier onder hun niveau, vooral Seth Green. Combs is gewoon Combs die doet een Herbert Westje op de automatische piloot. Ondanks dat toch zeker een vet experiment! De moeite waard, want je hebt geen idee wat er nu gaat gebeuren en deze film is een groot vraagteken. Als je ervan houdt moet je het zien!

Als je liever een slasher hebt of iets anders dat lekker veilig in een hoekje van het genre wil zitten dan moet je echt wegblijven van deze film.