Black Rainbow (1989)

Griezelige Jomanda. Deze onderhoudende thriller omtrent een Jomanda-achtige Arquette kent goede acteerprestaties en een aardig verhaal. Helaas zakt tegen het einde de film een beetje in en verdwijnt de spanning door de hoge mate van voorspelbaarheid. Het einde is nogal een misser en staat in schril contrast met het uitstekende en griezelige begin. Redelijk.

Na wekenlang mij beperkt te hebben tot Britse cinema, bleek Black Rainbow een openbaring. Ik zag 'm nota bene in het BFI. Hoewel de Britse cinema als folklore best koddig kan zijn, is de Amerikaanse cinema een 'taal'. Ze noemen Hollywood niet voor niets de droomfabriek. Zelfs een schijnbaar genrefilmpje als Black Rainbow biedt middels een opeenvolging van betekenisvolle beelden een cultureel compendium. Het stelt ons in staat om de hedendaagse werkelijkheid met mysterie en verbeeldingskracht te vatten. De fles bourbon van de alcoholische vader, de coupés van de treinen, het gelaat van de sinistere huurmoordenaar en de hotels met hun art deco charme (magische plekken waar je tot in het einde der tijden zou willen kunnen rondwalen) het zijn allemaal attributen van een soort droomwereld die hun louter fysieke materialiteit overstijgen. Door een vernuftig spel met codes heeft de Amerikaanse cinema een soort web geweven, dat een potentieel van eindeloze fascinatie biedt. Zelfs het hele waarzeggersfenomeen, totale larie natuurlijk voor de gemiddelde BFI bezoeker, wordt in zijn waarde gelaten. Hodgens beeldt dit op een dusdanige manier uit dat ook waarzeggerij als een expressievorm wordt gezien, een taal met codes en verwachtingspatronen, die bijgevolg ook een zekere schoonheid uitdraagt. Het is dan ook met een droef hart dat ik moet vaststellen dat Hodges de film naar eigen zeggen maakte om brave kijkertjes te 'waarschuwen' tegen de uitwassen van dergelijke kwakzalverij en volgens The Guardian zou hij zelfs Trump & The Evengalical Right 'voorspeld' hebben. Ach kijk, niemand is perfect.

Aardige film over een vrouw die contact heeft met het hiernamaals en met haar vader rond reist om op te treden. Een origineel en onderhoudend verhaal en de film heeft, zeker tijdens de eerste helft, een mysterieuze sfeer. NIet alles is even goed uitgewerkt (zoals de relatie tussen de vrouw en de journalist).