Footloose (1984)

Meer jaren 80 dan dit krijg je het niet. Kevin Bacon is boos. Daarom rijdt hij naar een verlaten warenhuis, speelt een cassettebandje af in zijn kever en danst als een gek op Never van Moving Pictures. Ondertussen ziet hij wat flashbacks van dingen die hem eerder zijn overkomen. Het is cheesy, het is knullig, maar het is stiekem ook erg leuk. Footloose is vooral een feelgoodfilm. Drama als huiselijk geweld en moralen als ‘leren loslaten’ steken hier en daar zeker de kop op, maar worden afgewisseld met gekke dansscènes op vrolijke jaren 80 muziek door mensen met de meest kleurrijke en idiote kleding. Het is de tijd van schoudervulling, hoop opgetrokken spijkerbroeken en felgekleurde beenwarmers. En de tijd waarin Kevin Bacon meneer Chris Penn leert dansen op Let’s Hear It For the Boy van Deniece Williams, waarschijnlijk de leukste scène in de hele film. Niet alles aan Footloose is trouwens sterk. De film is wat lastig in te komen, de film hopt daar vooral van scène naar scène; soms met een hoop hysterisch gebrabbel van een groepje dames. Pas als scènes iets langer duren, wordt het iets beter en krijgt de film iets meer focus. John Lithgow is verder een uitstekend acteur, die in deze film bewijst dat hij zowel enorm over de top kan gaan als vrij subtiel en klein kan spelen. Ik was ook blij dat zijn personage niet té eendimensionaal was. Footloos is wat dat betreft een prima film, eigenlijk gewoon 3 sterren waard. Maar bij de dansscènes met die vette jaren 80 hits en foute kleding werd ik toch wel weer erg vrolijk. Mijn voeten bewogen elke scène weer vrolijk mee. Dus die vrolijkheid is nog wel een extra half sterretje waard. 3,5 sterren.

Ja, leuke film, inmiddels 35 jaar oud. We worden er niet jonger op Het is nog niet eens een dansfilm pur sang, maar meer een licht verteerbare feelgood film. De jongeren in het boerendorp Beaumont rebelleren tegen het morele gezag en willen een dansavondje organiseren. Ik kan nog steeds van dat eenvoudige ongecompliceerde genieten uit deze 80s films. Het is toch vol bescheidenheid en met goed sentiment gemaakt. Just have fun! Een verbod op dansen mag misschien als overdreven aanzien worden, vroeger had de kerk vooral in rurale gebieden veel meer grip op haar inwoners en was de priester de herder die zijn schaapjes moest behoeden voor verderf. De soundtrack bestaat uit onsterfelijke klassiekers. Ook geniale dialoog waar ik echt plat van lag: Ren: You like Men At Work? Willard: What men? Ren: Men at work. Willard: Well where do they work? Ren: No, they’re a music group. Willard: Well what do they call themselves? Ren: Oh no! What about the Police? Willard: What about ’em? Ren: You ever heard them? Willard: No, but I seen them. Ren: Where, in concert? Willard: No, behind you.

Aangename feel good movie. Leuke vertolking van Kevin Bacon maar vooral John Lithgow steelt de show. Flinterdun verhaaltje en enorm voorspelbaar met karikaturale personages maar alleen al voor de 80 sfeer best te genieten.