The Wizard of Lies (2017)

Regisseur Barry Levinson, wiens carrière al langere tijd in het slop zit, maakt gelukkig af en toe nog wel goede films, vooral als hij door HBO wordt ingehuurd. Hetzelfde kunnen we zeggen over Robert De Niro. Beiden zijn hier op dreef, in dit tragische waargebeurde verhaal over de ondergang van zakenman Bernie Madoff, die zich schuldig heeft gemaakt aan de grootste financiële fraude in de geschiedenis van Amerika. Het rake script zit uitstekend in elkaar en de hele cast is indrukwekkend.

Saai. Het verhaal had toch wel iets spannenders op kunnen leveren - genoeg materiaal, en tussen dat de ballon in 2008 uit elkaar knalde en dat de film in 2017 verscheen zat ook echt wel genoeg tijd om daar even rustig over na te denken. Maar nee. Een saaie matte boel, met een flauw acterende De Niro, een wat rondhangende en lelijk toegetakelde Pfeiffer. Als ik me door die twee namen op de poster had laten verleiden, dan had dat wellicht een glimp gegeven van de teleurstelling die Madoff's klanten te verwerken gekregen hebben. Dan zit het in de bijrolletjes van Madoff's zoontjes wel net iets beter, maarja, dat zijn bijrollen. Even lijkt het er op dat er een beetje sjeu in de zaak komt - als bij het bestellen van de kreeft even erg duidelijk wordt wat een onaangenaam persoon Madoff in de praktijk wellicht was. Maar nee, daarna kabbelen we weer verder. Aggos, hij heeft spijt. De grootste oplichter ooit.

Diana Henriques speelt zichzelf in deze reconstructie van de laatste maanden waarin hefboomfondsmanager Bernie Madoff [Robert De Niro] op vrije voeten liep. Henriques sprak Madoff een kleine twee jaar nadat hij zich aangaf bij de politie wegens miljardenfraude. Er zijn momenten waarop Levinson benadrukt dat Madoffs cliënten de ware slachtoffers waren, maar het scenario richt zich vooral op de gevolgen voor Madoffs echtgenote Ruth [Michelle Pfeiffer] en zijn zoons Mark [Alessandro Nivola] en Andrew [Nathan Darrow], die door de publieke opinie (onterecht) veroordeeld weren van medeplichtigheid. Hoewel de term Pnzifraude wel wordt uitgelegd, word je als kijker niet overspoeld met jargon. Het is een portret van een complex persoon die schijnbaar weigert te accepteren dat wat hij zag als het beschermen van familie onvermijdelijk leidde tot de verwoesting daarvan. De Niro’s minimalistische vertolking is subliem en Pfeiffer, Nivola en Darrow leveren eveneens uitstekend werk af. Wat droge kost had kunnen zijn, komt door de cast en Levinsons sterke regie prima uit de verf.