The Reader (2008)

The reader is ook een herziening. Blij om nog eens de mogelijkheid gehad te hebben hem nog eens te kunnen zien. The reader is een sterke film over het zware Nazi-verleden van Duitsland. Naarmate het proces eraan komt worden morele vragen opgeworpen van bewuste keuzes of gedwongen deelname aan het systeem. Dit wordt op een leuke manier gebracht via rechtenstudenten die een proces bijwonen. We zien hierbij als professor Bruno Ganz. Het is de tweede generatie na Nazi-Duitsland die worstelt met zijn verleden en moet leren omgaan met de misdaden van hun ouders. Deze schuldvraag komt aan bod in de film, maar de klemtoon wordt vooral gelegd op het vreemde liefdesschouwspel tussen de rijpere Hanna en de tiener Michael. Kate Winslet speelt een uitstekende rol en is er terecht voor bekroond. Hanna is een personage waarvoor je afkeer groot is en toch tegelijk iemand voor wie je sympathie hebt als mens achter de misdaden. Geen traditionele grijze opa die een zwart verleden met zich meezeult, neen, dit keer is het een mooie zelfstandige vrouw. Het zorgt ervoor dat de kijker geen blijf weet met de ondoorgrondelijkheid van haar misdrijven of de ongemakkelijkheid van de menselijkheid van de dader. En ook Michael worstelt ermee. Kan hij nog liefde voelen voor de crush van zijn leven nadat hij tot de wereldschokkende waarheid komt? The reader leidt tot dilemma's en vele open morele vragen. Doe daar bovenop een literair sausje en je krijgt een topfilm waar ik van genoten heb. The reader is een meeslepend drama met uitstekende acteerprestaties en bovendien een film die me aan het denken zet. Dikke 4,0* waard. Een Duitssprekende film zou de film echter nog meer tot zijn recht gekomen zijn.

Aangrijpende dramafilm over de relatie tussen een tiener en een oudere vrouw met een verleden. Cinematografie: oude kleuren die doen denken aan de jaren na WOII. Scѐnes: buitenscѐnes met oude huizen en straatleven in een stad, binnenscѐnes in Hanna's huis en in de rechtbank. Muziek: romantisch met een wat droevige ondertoon. Cast: Kate Winslet speelt haar rol als Hanna zeer overtuigend, maar ik vind de jonge David Kross en zijn oudere equivalent Ralph Fiennes ook zeer goed spelen! Plot: Michael ontmoet per toeval tramconductrice Hanna, zij helpt hem als hij ziek is en hij krijgt een relatie met haar. Regelmatig leest hij haar voor uit zijn boeken. Van het ene op het andere moment verdwijnt Hanna plotseling uit zijn leven. Jaren later komt Michael haar tijdens zijn rechtenstudie tegen in de rechtbank..... Resumé: jammer van de Engelssprekende Duitsers, de film was anders veel beter geweest. Het eerste deel van de film met de ontwikkeling van de intense relatie tussen Michael en Hanna vind ik iets beter dan het tweede deel, het rechtbankdrama. De film had m.i. nog indringender kunnen zijn als tijdens het proces een paar flashbacks uit het kamp en/of de kerkbrand waren getoond. Sommige dingen in het verhaal blijven open: waarom kiest Hanna ervoor haar geheim te verzwijgen? Waarom houd Michael zijn mond? Waarom kiest Hanna niet voor het leven? De kijker wordt hierover in het ongewisse gelaten...... De karakters en hun ontwikkeling zijn prachtig in het verhaal en hun emoties worden zonder gebruik van veel woorden uitstekend verbeeld: lust, blijdschap, schuld, schaamte, verdriet, twijfel, schroom, onverschilligheid, onwetendheid..... Boodschap: iedere gebeurtenis of ontmoeting heeft kleine, soms grote invloed op je verdere leven met de bijbehorende gevolgen. De impact is vaak veel groter dan gedacht......