Pig (2021)

Mooie ingetogen film en eindelijk nog eens Cage in een respectabele film. Een mens zou haast vergeten na al die rommel dat hij dit ook kan, en hoe! De gehele film loopt hij rond met een bebloede kop. Eentje die letterlijk rood aanloopt, maar nooit ontploft. Cage geeft zijn karakter een menselijke en intrigerende invulling. Zijn relatie met zijn varken is aandoenlijk. Alleen jammer dat die laatste al snel van het scherm verdwijnt. Interessant ook dat de film de weg inslaat van het culinaire eten. Die scène bvb met Derek in het restaurant vond ik geweldig. Het leek ook een morele les te bevatten rond het gejaagde leven en de externe in plaats van de intrinsieke motivatie wáárom je iets doet. Fijne contrasten ook in de film met Cage als holbewoner in een sterrenzaak, de klassieke muziek, de sportwagen, zijn verleden én het eetmaal op het einde van de film. Hier en daar wat onlogische en onduidelijke scènes zoals the rumble in the basement of het einde waarbij hij wel erg snel genoegen neemt met de onthulling van de vader. Rob blijft tot het einde een vreemde mysterieuze man wiens verleden beetje bij beetje ontward wordt, maar niet geheel ontrafeld. Mooi!

Pig is een fijn onderkoeld en zelfs intiem filmpje, met een sterke en subtiele Nicolas Cage in de hoofdrol. De premisse van de film leest als 'John Wick, maar dan met Cage en een varken', maar het is allesbehalve dat. Regisseur Sarnoski teugelt Cage in, en levert een heel beheerst werkje af, waar zeker tegen het einde de emotie in doorschemert. In de juiste mate, welteverstaan. Het ligt er allemaal niet dik bovenop, en Pig is bovendien een geweldig voorbeeld van show, don't tell. Er zijn geen ellenlange informatiestromen die aan de kijker worden opgedrongen; Sarnoski laat Cage en het verhaal voor zichzelf spreken, en de kijker krijgt veel ruimte om het zelf wat uit te puzzelen. De emotionele kern/boodschap van de film is best mooi, en wordt prachtig verwoord in de restaurantscène; We don't get a lot of things to really care about. Maar ook de laatste scènes raken de juiste snaar, en hoe eten en emoties met elkaar verstrengeld zijn is een geslaagde rode draad doorheen de film. Het is misschien simpel, maar juist daardoor effectief. Cage wordt overigens prima bijgestaan door een al even subtiel acterende Alex Wolff. Zijn personage lijkt in het begin zo'n stereotiep figuur, maar ook dat wordt ondersteboven gedraaid. En zo is Pig uiteindelijk een verfrissende deconstructie van de revenge flick. 3.5*.

Nicolas Cage in zijn 100e filmrol (inclusief stemrollen). De acteur maakt dan ook zeer veel films, maar de laatste jaren zitten er tussen al dat bandwerk ook meer en meer interessante titels bij. Waaronder deze Pig. Michael Sarnoski maakt zijn debuut met een vrij laag budget. Des te opvallend dat Cage in zo'n kleine film met een onbekende regisseur toch alles geeft en de film zonder twijfel mee omhoog tilt. Pig kent de nodige intriges, maar is vooral een karakterfilm. Het komt over als een wraakfilm en even leek het de richting van een indie John Wick te worden. Maar het gaat de hele andere kant op en wordt vooral een karakterfilm. Maar met de nodige intriges en zeer sfeervol. Heerlijke film!