McFarland, USA (2015)

“Fourth place at your first meet? That's not too shabby.” “Fourth out of four; also known as last place.” Feel good Disney film. Dit soort films kan ik meestal wel waarderen, en ook McFarland, USA is weer een sentimentele sportfilm geworden met sterk acteerspel van Kevin Costner en de andere acteurs. Voorspelbaar, maar dit verhaal over een groep Latino kinderen die aan cross country doen en samen veel problemen overwinnen, om uiteindelijk het Staatskampioenschap te winnen, straalt een onweerstaanbare positiviteit uit. Ook wel eens lekker.

McFarland, USA is een op-en-top Amerikaanse familiefilm, waarin sport gebruikt wordt om een achtergestelde Mexicaanse gemeenschap op te stuwen in de vaart der volkeren. Het is een goedgevoel film pur sang met Kevin Costner in een van zijn beste rollen ooit. Het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Daarbij hebben de filmmakers er doelbewust voor gekozen om de zwarte bladzijden, die aan het verhaal vooraf gaan, buiten beeld te laten.

Filmpje die zomaar voorbij kwam op de BBC dat ik dacht laten we die eens proberen. Het verhaal was me onbekend, de titel in die zin ook, desondanks viel dit meer dan in de smaak. Redelijk cliché verhaal van een opvliegende coach die in een of andere gat terecht komt, weinig perspectief heeft maar toch toevallig talent ontdekt en tot zijn beschikking heeft. Net zo standaard zijn de te overwinnen drempels en de jeugd die overtuigend moet worden van kunnen. Maar belangrijkste kernpunten draaien toch wel rond acceptatie en vooroordelen. Rond gezin White die zich temidden van de hoofdzakelijk Latijns-Amerikaans sprekende bevolking thuis gaan voelen en geaccepteerd worden. Kostelijk zijn dan ook scènes zoals met de kip, wat te doen, houden of opvreten? Ook humoristisch hoe hij uiteindelijk het team bij elkaar scharrelt. Het is voorspelbaar, en natuurlijk zit er een 'hiccup' in de weg die alles op losse schroeven zet, en even lijkt White alles wat hij daarvoor geleerd heeft bijna vergeten, maar uiteraard komt het allemaal wel goed temidden van de hartelijke bevolking. Er wordt iets fraais gemaakt van her huisje en White beschikt toch over een gezin dat zelden of nooit klaagt. Natuurlijk is het allemaal erg feel good, en natuurlijk zal het nodige aangedikt zijn maar het maakt mij niet veel uit. De mix klopt en McFarland USA is daarmee een innemende en leuke film te noemen.