Les Chatouilles (2018)

Wat een bijzondere film. De manier waarop het verhaal vertelt wordt, vind ik heel creatief en het keek gemakkelijk weg. Het voelde voor mij toegankelijk. De stijl en vertelvorm vind ik enerzijds een pluspunt, en anderzijds spreekt het mij niet helemaal aan. Het ging mij soms iets te snel, dan kon ik het niet volgen, en de humor vind ik soms best flauw. Seksueel misbruik is een zwaar onderwerp, maar ik vind deze film meevallen, wat zwaarte betreft. De film past bij de actualiteit, waarin je veel over seksueel misbruik hoort. Het is vreselijk dat het gebeurt en het hoort niet, maar het bespreekbaar maken kan helpen. Ik denk dat een film als deze daaraan bij kan dragen, en dat vind ik positief. Het maakt ook duidelijk hoeveel invloed misbruik op iemand kan hebben. Het acteerwerk vind ik goed, de dans vind ik niet geweldig, maar wel een leuk en mooi onderdeel van de film, en Odette's karakter spreekt mij aan. Ik vind dat Andréa Bescond en Cyrille Mairesse haar fijn spelen. In eerste instantie dacht ik aan 3 sterren, maar bij nader inzien vind ik 'm meer waard dan dat. Ik waardeer de originaliteit en de keuze van het onderwerp. Een 7. 3,5*

Een paar dagen na het verpletterende "Tell Me Who I Am", deze "Les Chatouilles" die op een totaal andere manier, maar zeker ook erg indringend, het misdadige van pedofilie aan de kaak stelt. Odette is een energieke, ambitieuze maar prikkelbare jonge vrouw die in haar dans de trauma's uit het verleden van zich tracht af te schudden maar daar niet voldoende in slaagt en beseft dat, net als een ander slachtoffer in de rechtbank verklaart, "alles van haar is afgenomen, haar zelfvertrouwen, haar eigenheid, haar leven..." Twee fases in de film zullen mij best bijblijven. Ten eerste de houding van de moeder, een reactie van ongeloof en verdoezeling die helaas nogal wat voorkomt, maar van een moeder uitgaand des te erger en onbegrijpelijk. Karin Viard die gemakkelijk een uitdrukking van onverschilligheid en afstandelijkheid op haar wezen kan leggen, is daarin aan een goede vertolking toe. En ten tweede hoe laf is het niet om een onschuldig en niets vermoedend kind in dergelijk misbruik mee te lokken. Op dat vlak zijn de scènes met het meisje, mooi vertolkt door Cyrille Mairesse en Pierre Deladonchamps discreet maar heel suggestief gebracht. Film brengt in het slot nog wat cijfermateriaal waarbij de problematiek van kindermisbruik nog eens wordt onderlijnd.

Soms zijn er van die verborgen pareltjes waarvan je blij bent als je ze ontdekt hebt. Dit is er zo een. Uitmuntende productie waar grote vertelkracht van uitgaat mede dankzij het autobiografische element. De licht absurdische en bij vlagen komische noot voelt in het begin wat ongemakkelijk gezien de ernst van het onderwerp, maar uiteindelijk draagt het bij aan de gelaagdheid van het verhaal. Verder moet je het gewoon zien. Het is een film die je of meteen aanspreekt of niet.