Amen. (2002)

Een sympathieke poging tot het maken van een holocaustfilm. De holocaust zelf komt dan wel nauwelijks direct in beeld, maar het verhaal is redelijk interessant. Ga Amen vooral niet kijken als je graag geschokt wilt worden door beelden met vergassingen en dergelijke. Ook niet als je er niet tegen kan wanneer Duitsers Engels spreken. Amen is een praatfilm. Er is weinig spanning en visueel niet erg sterk. Toch begint Amen intrigerend. Je volgt Kurt Gerstein die aanvankelijk denkt ontsmettingsmiddelen en methodes te verspreiden in het Derde Rijk. Het is best interessant om te zien hoe hij ontdekt dat zijn werk voor heel wat anders gebruikt wordt dan de bedoeling is en hoe hij hiermee worstelt. Daarna is het eigenlijk wel afgelopen en krijg je een nasleep van maar liefst tachtig minuten waarin eigenlijk weinig noemenswaardige dingen gebeuren. Het christelijke karakter ging mij een beetje storen. Evenals het gebrek aan een duidelijke richting. De poster suggereert dat de Katholieke Kerk een paar rake klappen krijgt, maar dat blijft uit. De positie van Paus Pius XII krijgt weinig aandacht. Niet dat ik hier heroïsche daden verwachtte, want ik weet dat Het Vaticaan zich afzijdig hield. Amen is teveel een beschouwing. Het einde wordt erg afgeraffeld. Alsof de makers zich beseften dat de film al bijna twee uur duurde. Ineens heeft Gerstein zich overgegeven en het volgende moment is hij dood. Toch vrij slordig. Laat Amen gerust liggen, tenzij je graag films over dit onderwerp ziet. Het is geen hoogvlieger en eigenlijk heeft het nooit echt die potentie gehad.

De film is gebaseerd op het rapport dat Kurt Gerstein schreef maar zal wel voor een stuk fictie zijn. Wie Costa-Gavras zegt, denkt aan kwalitiet, maar ook aan politiek. Niet al zijn films zijn zo maar gemakkelijk toegankelijk. Denk aan "L'Aveu", maar deze hier is klaar en duidelijk in verhaal gebracht. De film heeft me echt geboeid. Hij toont aan dat de Kerk niets gedaan heeft om de holocaust te stoppen, mede door het feit dat de Paus zich goed vond in het feit dat Hitler ook de communisten te lijf ging.. Acteurs zijn goed in dit zoveelste oorlogsdrama.

Een volbloed praatfilm maar wel boeiend voor wie interesse heeft in de tweede wereldoorlog. Kurt Gerstein ontwikkelde het Zyklon B als pesticide en kwam er daarna achter dat zijn gas gebruikt werd tegen de Joden. Sinds dat moment zette hij zijn invloed als SS officier in om dit plan aan de grote klok te hangen via het Vaticaan. Ondanks de steun van een jonge priester wil de paus zich niet met de holocaust kwestie moeien om het Vaticaan te vrijwaren tegen Nazi bezetting . Net als Schindler, was Gerstein een rechtschapen en gelovig man die zich van binnenuit verzette tegen de endlösung. Ook voor zijn bondgenoot, priester Fontana (een fictief personage), was het idee ondraaglijk. De film is aan de lange kant en valt naar het einde toe wat in herhaling .. oké we weten het wel dat Gerstein écht ALLES heeft gedaan wat hij kon. Costa Gavras heeft diepe eerbied voor de man en wil dat zijn kijker hem ook als martelaar aanzien maar het wordt soms te opdringerig voorgeschoteld. Toch wil ik er door de sterke inhoud nog net 3,5* aan kwijt.