American Fiction (2023)

Ik heb eveneens genoten van deze American fiction. Een film over een academische boekenschrijver wiens boeken door haast niemand gelezen wordt, behoudens door een erg selectief nichepubliek. Hij ergert zich blauw aan de goedkope mainstream literatuur van matige kwaliteit dat als zoete broodjes verkoopt, zeker wanneer het onderwerp de zwarte gemeenschap is die volgens hem stereotiep en negatief wordt belicht om louter te scoren. Een geweldige Jeffrey Wright hier als norse betweterige schrijver die ook geen al te beste band heeft met zijn familie. Geen geruzie onderling, maar een soort van "uit het oog, uit het hart" relatie al komt daar snel verandering met het subplot waarbij zijn moeder Alzheimer heeft. Het is vervolgens ook een maatschappijkritische noot naar de zorgverlening in de Verenigde Staten. De film bevat enkele geweldige scènes en leuke momenten. Ik vond de openingsscène al meteen raak toen hij in discussie ging met zijn student(en), de directie/ouders en vervolgens zijn manager. Het is de fout die velen maken binnen het woke-proces om beladen termen en personen los te koppelen van de context en tijdsgeest waarin die ontstaan zijn, maar die af te wegen in en met de huidige morele visie van de samenleving. Maar ook het hele proces van Monk en de commerciële mallemolen waarin hij terecht komt door te schrijven voor een groot publiek is bijzonder interessant en grappig. De vergelijking met Johnny Walker was dan ook treffend. Geweldig hoe sommige uitgevers of recensenten uit je handen eten als ze de dollartekens in hun ogen zien. Leuk hoe Monk hier verder op inspeelt. Mooi!

"Briljante 'nonsense' satire' Op een relatief lichte maar toch schrijnende toon, maakt regisseur Cord Jefferson met 'American Fiction' zijn regiedebuut; een satire over de 'perfecte aanname'. Jeffrey Wright schittert - zoals bijna altijd - als schrijver Thelonious 'Monk' Ellison die op een cynische en overpeinzende toon zijn relevantie als auteur (her-)overweegt en daarbij de massa (c.q. zijn omgeving) en zichzelf een spiegel voorhoudt. 'American Fiction' zoekt geen overdreven of hogere pretenties op, drukt geen boodschap 'in your face' en blijft daardoor een film met het hart op de juiste plek. Simpelweg een prettige tragikomedie van een tegenwoordig zeldzaam soort waarin de maatschappijkritiek omtrent stereotypering effectief slim wordt voorgeschoteld. Juist daardoor toegankelijk voor een grotere doelgroep en aanrader! Het is ook een verdienste dat de cast - tot in de kleinste bijrollen - briljant is gecast. Wright is terecht genomineerd voor een Oscar, zo ook Sterling K. Brown als zijn homoseksuele broer. Hopelijk gunt Amazon MGM 'American Fiction' in de Nederlandse bioscopen een kleine release en wordt deze niet zoals 'Saltburn' overgeslagen.

Ik houd van satire maar de satire ligt hier vaak er te dik bovenop. Ik ben een lezer en volgens mij bestaan deze boeken niet die hierin voorkomen. Daarom begrijp ik de satire niet. Op een gegeven moment zegt de hoofdpersoon dat het boek als titel ook wel 'fuck,' kan hebben en de uitgever vind dat ook goed. Dat vind ik niet grappig en zelfs goedkope humor. Dat kan letterlijk door een kind geschreven zijn. Haha, fuck. Daarnaast is er wel genoeg te genieten en is het mix van comedy, satire en drama op een unieke manier. Ik snap de film wel, het uitmelken van zwart leed in kunst. Alleen deze boeken bestaan niet en daardoor vind ik de satire niet zo goed. Het einde is dan wel goed vind ik en zijn tussendoor mooie en grappige momenten, zoals die oude mensen die gaan trouwen die altijd wel een glimlach op je gezicht toveren als ze in beeld komen. Uiteindelijk een beetje een te rare mix van van alles en nog wat.