The Mask of Fu Manchu (1932)

Ik kan me helemaal bij mijn voorganger aansluiten. Behoorlijk over-the-top, maar dat komt voor een gedeelte ook wel door overacting. Al moet ik zeggen dat ze met de kostuums en decors soms ook wel ver gaan. Zo moeten bij de opgraving van Genghis Khan alle archeologen toepasselijke helmen dragen terwijl de Chinese helpers van die Aziatische strohoeden op moeten hebben. Volgens mij draagt in die scenes niemand geen hoofddeksel. Verder vond ik Fu Manchu's martelmethode door iemand vast te binden onder een klok die continu geluid word hilarisch. Karloff komt nog redelijk overtuigend over al Fu Manchu, waarbij hij het voordeel heeft dat het in zwart-wit geschoten is. Christopher Lee moest namelijk in zijn rol de nodige make-up dragen, wat het wel erg cheesy maakte. Mede door de speelduur heb ik me geen seconde verveeld en weet deze ietwat gedateerde avonturenfilm voor prima vermaak te zorgen.

Fu Manchu streeft naar de wereldheerschappij. De oosterling met wetenschappelijke kennis wil bovendien het blanke ras uitroeien. Hij ziet zich als de legitieme opvolger of eigenlijk als de beoogde reïncarnatie van Dzjengis Khan. Hij heeft daartoe het masker en het zwaard nodig van de Mongoolse heerser. Een groep Britse wetenschappers vindt de items eerder. Dat betekent dat een confrontatie niet kan uitblijven. The Mask of Fu Manchu geldt als de beste, de bruutste en meest sadistische van alle Manchu verfilmingen. Ik heb weinig kennis van Fu Manchu, dus die kwalificaties zouden zeker kunnen gelden. Boris Karloff is in ieder geval indrukwekkend als de gemene Fu Manchu. Het is dat de titelrol Karloff als Manchu aanwijst, want hij is nauwelijks herkenbaar. Het schijnt dat de man dagelijks tweeënhalf uur in de schminkstoel moest zitten voor de metamorfose compleet was. Bruutheid en sadistische acties zijn er genoeg, hoewel de kijker van nu over de visuele weergave daarvan wellicht de schouders zal ophalen. Toch vond ik de scène indrukwekkend waarin Myrna Loy die de dochter van Manchu speelt, de wonden likt van haar geliefde die zojuist stevig met de zweep werd behandeld. Als dat geen pure sadomasochisme is… De hoeveelheid geweld is trouwens aanzienlijk. De geestelijke en lichamelijke folteringen zijn niet van de lucht. De setting in het mystieke Oosten van de wereld is sfeervol. De film heeft überhaupt een wat mysterieuze en duistere sfeer, die goed bevalt. Het acteerwerk is goed en de afwisseling in gebeurtenissen is groot. Hier en daar wat povere effecten. Die horen nu eenmaal bij een film uit de jaren 30 en verhogen wat mij betreft het kijkplezier. The Mask of Fu Manchu is vooral een amusante film.