Venom (2018)

En dan ga je toch naar Venom in de bios, want tja ik laat me niet afschrikken door de gemixte reviews. Ok Deadpool is de ultieme anti-superheld (en nog R-rated ook), maar ik vond Venom ook altijd wel tof. En natuurlijk had ik graag gezien wat ze van een R-rated Venom zouden maken, maar desalniettemin heb ik me een dikke 100 minuten super vermaakt. Venom ziet er cool uit, Hardy is top gecast als Eddie Brock en zowel de zaal als ik hebben meerdere keren moeten lachen (met name om de interactie tussen Eddie en Venom). Hier en daar rommelt het wel en is het wat chaotisch, maar dat doet niets af aan de lol die je kunt hebben met deze film. Misschien komt het ook wel door de toch ietwat lage verwachtingen, maar Venom heeft me positief verrast. En als er een tweede deel komt laat Michelle Williams dan maar wat meer in een Venom pakje rondlopen Kortom heerlijk popcorn vermaak die je op het grote scherm moet zien

Kon me toch prima door de film heen zetten, laat je niet foppen door de negatieve kritieken en vorm je eigen mening. En ja, er schort het eea aan de film. Hardy als reporter is niet echt geloofwaardig, de klik met Williams is maar zo zo(hinderde mij niet), Drake als villain is een beetje een lichtgewicht en de film doet er even over voordat je eindelijk van Venom mag genieten. Zou een rated-R rating de film beter maken? Misschien op momenten, maar binnen de PG-13 weet Fleischer het maximale eruit te putten. De film is heerlijk luchtig, de innerlijke dialogen met Venom zijn erg leuk gedaan, de actie is bij vlagen erg bruut (doet een beetje aan Upgrade denken) en de film dendert lekker door na het wat trage begin. Een leuke toegifte in de aftiteling en zelfs een heuse korte film helemaal aan het einde van de credits maken het uiteindelijk toch een fijne zit. Het smaakt naar meer... 3,0*

Venom valt allereerst op door zijn duistere sfeer. Eveneens opvallend is in beginsel de afwezigheid van humor. Aangezien Venom een onsympathieke schurk is die zijn eerste optreden had in de strip Spider-man, passen beide eigenschappen goed. Verderop in de film is er overigens voldoende ruimte voor humor als de buitenaardse parasiet Venom zich verbindt met het personage Eddie Bock (een enthousiaste Tom Hardy). De film zou gezien de aard van Venom zeer geschikt zijn voor een stevige portie bodyhorror. Het blijft aan de brave kant. De film zet vooral in op de komische wisselwerking tussen Venom en Eddie. De laatste gedraagt zich door de sturing van Venom als een malloot. Vaak is dat grappig. Soms ook geforceerd grappig. Al met al mondt de interactie tussen de twee uit in de leukste scènes. Het verhaal eromheen is nogal langdradig en wringt zich in allerhande bochten om maar bij het gewenste filmeinde uit te komen. Andere karakters doen er niet echt toe. De belangrijkste onder hen zijn een obligate schurk en de gangbare love interest, die beiden oppervlakkig en standaard zijn uitgewerkt. Vooral schurk Drake (een pedante Riz Ahmed) verdiende wat mij betreft een minder knellend podium. De actiescènes haken in op de duistere atmosfeer en bestaan veelal uit onduidelijke handelingen die zich afspelen tegen een donkere achtergrond. Moeilijk te volgen. De spannende slotscènes waarin alle remmen losgaan, worden er minder spannend door. Venom is een standaard comicfilm met clichés, platte karakters en tegenvallende actie. Leuk is de interactie tussen Venom en Eddie. Verder blijft weinig hangen. Aan het eind volgt nog een intrigerende uitnodiging naar het vervolg. Ik denk er nog even over.