Resident Evil: Afterlife (2010)

Dit wordt voorlopig mijn laatste film die ik zal bekijken uit de franchise. Heb het er een beetje mee gehad. Reeks raakt stilaan in mijn ogen uitgemolken. Niet dat The Matrix een patent heeft op zijn actiemomenten, maar kon het hier niet echt hebben. Ook de overdaad aan slow motions doet de film eerder slecht dan goed. Veel actie hier, maar zoals ik al elders las, het komt het horrorgenre niet echt ten goede. En met zombies verkies ik eerder horror dan actie, maar dat is een persoonlijke smaak. Ook qua verhaal is er niet veel meer aan. Ondanks de korte speelduur, moest ik me naar het einde slepen.

Aan het eind van Resident Evil: Extinction beloofde Alice [Milla Jovovich] met een aantal klonen wraak te nemen op Umbrella, het bedrijf dat verantwoordelijk is voor het dodelijke virus dat de wereld in zijn greep heeft. Maar haar vergeldingsactie krijgt een onaangename wending wanneer ze een serum krijgt toegediend waardoor ze haar superkrachten geleidelijk verliest. Zes maanden later zoekt ze contact met de mensen die ze in Extinction hielp te evacueren naar Arcadia in Alaska. De beste film uit de langlopende franchise heeft zowaar iets van een verhaal, heeft meer aandacht voor de personages en geeft Jovovich de kans om te acteren. Minder actie dus in een episode die deels schatplichtig is aan Romero’s Dead-trilogie.

Aardig. Om mezelf op de reboot voor te bereiden die ik best graag wil zien besloot ik recentelijk maar even de originele reeks af te maken. Gebaseerd op de populaire videogames, maar of deze ze ook letterlijk opvolgen dat weet ik niet. Boeit me overigens ook niet. De games en de films zijn redelijk losstaande dingen lijkt me namelijk. In ieder geval wordt de hoofdrol wederom vertolkt door Jovovich. Anderson probeert van zijn vrouw uit alle macht een memorabel figuur te maken door haar prominent op de voorgrond te plakken. Alle zes de delen hebben dit nu en alle zes zijn ze er niet best door. Ook hier acteert ze niet bepaald sterk en de gevechten worden zo snel geknipt dat je je afvraagt of Jovovich eigenlijk wel kan vechten of dat dit wordt verhult met een digitale schaar. Visueel in ieder geval weer een stap vooruit ten opzichte van het vorige deel. Anderson is nooit de man geweest van sterke verhalen en ook dit deel kenmerkt zich niet bepaald door zijn inhoudelijke kwaliteit. Erg dunne film, maar binnen horror en actie zit Anderson best wel redelijk op z'n plek. Lomp en bot, actie waar je niet bij hoeft na te denken met veel focus op de presentatie. Ik mag dat wel. Niettemin een beetje jammer van de best matige effecten en het overdreven gebruik van slowmotion, want verder ziet de film er best aardig. Zo gestileerd als de allereerste scene is de rest van de film alleen niet en de personages zijn zo plat dat je rood wordt van schaamte, verder doet deze film wel waar het voor gemaakt is en dat is vermaken. Fijn dat er genoeg ledematen en bloed vloeit gecombineerd met een redelijk stilistische aanpak die de film ten goede komt. Anderson had een ruim budget van 60 miljoen en neemt het ervan. Dit vierde deel van de reeks vormt misschien wel de meest onderhoudende film, maar is niettemin zo plat als een dubbeltje en met dialogen die constant kant nog wal raken is dat jammer. Wel vond ik Larter best gaaf, Anderson geeft haar best wel wat flair mee.