2012 (2009)

Herzien. Blijft een heerlijke film van Emmerich en wat mij betreft tot nu toe zijn beste. Daar zullen een hoop gebruikers het vast niet mee eens zijn, maar als liefhebber van dit genre is het voor mij moeilijk een misser. Emmerich maakt er weer een waar spektakel van en daar hou ik van. 158 minuten is inderdaad een extreme speelduur maar me vervelen heb ik nergens. Enkel het eerste half uur is wat minder omdat de actie daar nog niet echt losbarst. De inleiding is dan ook zoals verwacht best lang in een film als deze. Tempo ligt verder hoog genoeg dus erg saai is het ook niet. Toch zijn de rampen na het eerste half uur waar je echt voor kijkt. En die worden dan ook groots in beeld gebracht. Emmerich maakt duidelijk al zijn budget op een goede manier op en zorgt voor een zeer bombastisch en episch spektakel. 2012 is misschien wel de meest spectaculaire film die ik tot nu toe heb gezien. Na 30 minuten breekt de actie uit en die gaat in zo'n lekkere vaart door dat je je absoluut nergens verveelt. Realistisch zijn de effecten niet, maar wel erg mooi in elkaar gestoken. Enorme beelden van kolossale rampen volgen elkaar snel op, waarvan de ene ramp nog indrukwekkender is dan de andere. Het is bijzonder hoe Emmerich eigenlijk steeds groter uitpakt en steeds over zichzelf heen gaat in deze film. Acteerwerk is verder niet zo bijzonder, maar wat verwacht je dan ook van een cast die nauwelijks de ruimte krijgt om een dialoog goed uit te voeren. Alle ruimte wordt opgeëist door de beelden zelf. Het sentiment is soms behoorlijk aanwezig maar het wist me opvallend genoeg wel een beetje te raken. 2012 blijft een heerlijke popcornfilm om lekker met een grote bak zoetjes naar te kijken. Soms is het lekker spannend, dan weer lekker spectaculair. In het algemeen raast het ontzettend lekker door en pakt steeds heerlijk groot uit. In die 158 minuten heb ik me geen moment verveeld. Ontzettend spectaculair voor een film uit 2009. Heerlijk eigenlijk.

Mja Emmerich, geef hem een onnoemelijk budget en laat de man apocalyptisch alles verwoesten en je avond met popcorn en cola op de schoot is gevuld. Een film om je dood aan te ergeren als je het te serieus opneemt. Een film die wel eens fijn is om als ramptoerist te aanschouwen, voor een keertje dan toch. Behalve Woody, die op zich maar een kleine rol heeft, weinig affiniteit gekend met de personages. Om heel eerlijk te zijn, had ik precies ook weinig op met de gehele mensheid (of toch diegenen die het wel overleefd hebben). Veel vervelende personages eigenlijk en dit in het geforceerde contrast die men wou leggen bij de wetenschapper die zogezegd last minute zijn beklag gaat doen. Vooral die moralistische ondertoon stoorde me meer dan de kat-met-9-levens vlucht van opgesomd de limo, camper, vliegtuigje en Tupolev. Het klassieke gezinnetje, al dan niet gebroken, én met het vervelende vijfde wiel eraan mocht inderdaad niet ontbreken. Beetje cliché allemaal, maar goed, dat was te verwachten. De ene ramp na de andere ramp houdt het tempo er wel in. Indrukwekkend als fake tegelijk. Less is more staat duidelijk niet in het woordenboek van megalomane Emmerich.

Rampenfilms zijn altijd wat mijn guilty pleasure geweest. Een echte doemdenker ben ik niet maar zoals het er in de huidige wereld aan toe gaat merk je grote veranderingen en niet in de de goede zin. Daarom ben ik steeds geïnteresseerd geweest en nu nog meer in apocalyptische eindes of bv. fantasywerelden in boeken/film die een groot kwaad moeten verslaan door een bepaalde queeste of profetie te volgen. 2012 had ik nooit gezien vanwege de matige reviews maar ik begrijp er helemaal niks van. Dit is een heerlijke rampenfilm. Bijzonder groots, interessant, heftig, en noem maar op. Alle ingrediënten zijn aanwezig. Cusack is ook bijzonder goed in vorm hier. Op bepaalde momenten kon ik mijn lach niet inhouden, op andere momenten vond ik hem een echte held ondanks hij eerder een antiheld lijkt. Dat maakt het contrast zo groot. Je kan zeggen dat dit voorspelbaar is and what not, maar who cares. Natuurlijk weet je dat er mensen gaan overleven en de kans is ook groot dat het die, die en die zijn. Maar het gaat om entertainment. Een lach en een traan. Als daar dan nog een degelijk verhaal, goede acting en geweldige special effects bijkomen, heb je gewoon een goede film. Schiet wat mij betreft ook duidelijk boven het gemiddelde in zijn genre uit ook. Sterk werk Emmerich.