Arachnophobia (1990)

“Rock and roll!” Blijft leuk. Ik word altijd een beetje paranoïde en kriebelig van Arachnophobia, en ik had verwacht dat de film meer jeugdsentiment zou zijn dan echt goed. Maar ik ben blij verrast dat de film ook echt een vermakelijke en zelfs sterke horrorfilm blijft. Spinnen zijn niet mijn favoriete insecten, en vooral op het laatst voelde ik de rillingen over mijn lijf gaan, en voelde ik de hele tijd iets kriebelen. Maar ook de douche/badkamer scene blijft leuk. En dat is ook de grootse kracht van Arachnophobia, want horror, spanning en humor komen perfect samen. En Jeff Daniels is goed, maar de rol van John Goodman blijft natuurlijk verreweg het leukst.

Arachnophobia, een zeer passende titel. Als je het nog niet had zou je door deze film volgens mij zo arachnofobie kunnen krijgen. Ik kan me niet voorstellen dat iemand géén kriebels krijgt na het kijken van deze film. Maar goed, nu ben ik zelf dan ook geen liefhebber van spinnen, dus dan werkt deze film erg goed. Arachnophobia had verschillende kanten op kunnen gaan; de film had een doodenge horrorfilm kunnen worden of juist een campy monsterfilm in de stijl van Eight Legged Freaks of Giant Spider Invasion. Maar regisseur Frank Marshall, vooral bekend door zijn samenwerkingen met Steven Spielberg, kiest voor de middenweg. Arachnophobia voelt erg als Poltergeist; best creepy op bepaalde momenten, maar voor een groot deel ook erg luchtig vanwege de personages en komische onderonsjes. Het luchtige komt in Arachnophobia vooral van de figuren in het kleine Amerikaanse plaatsje. Zo’n typisch ons-kent-ons boerenstadje, waar Jeff Daniels en zijn gezin uit de grote stad komen wonen. Hoewel de film vol zit met over de top typetjes, het wordt nergens too much. Zelfs niet als comic relief John Goodman - met zijn eigen komische theme die klinkt als hij in beeld komt - lekker lomp in beeld komt. Ondanks deze komische taferelen verliest Marshall namelijk het ‘griezelen’ nooit uit het oog, hij weet eigenlijk heel goed steeds die balans tussen horror en humor te vinden. Wat dat betreft is dit een perfecte double bill met een film als Poltergeist, het is fijne familie-horror. Arachnophobia is en blijft een heerlijke film, maar krijg ook nog steeds kriebels als ik aan de film terugdenk. Beetje hetzelfde als jeuk krijgen als je over luizen praat. 4 sterren.

Best wel een leuke film met een knipoog naar de horrorfilms van de jaren 50, cast speelt leuk en de spinnen zijn goed gedaan.