Hellegat (1980)

Degelijke film van Le Bon over de Rupelstreek, de regio ten zuiden van de provincie Antwerpen, grenzend aan Oost-Vlaanderen, daar waar steenfabrieken destijds een grote afzetmarkt hadden. Centraal staat Sam, een arbeider die aan de slag gaat bij de grote patron in de streek, Lagasse. Diezelfde Lagasse is tevens voorzitter van de lokale voetbalclub waar Sam een beloftevolle keeper is. Dat beide belangen elkaar voor de voeten lopen, zal Sam gauw ondervinden, zowel in positieve als in negatieve zin. Oervlaamse film, als dat al bestaat, ergens begin jaren 80, met arbeiders in plaats van boeren, maar wel met dezelfde authentieke sfeer als de films van bijvoorbeeld Verhavert. Setting is prima, acteerwerk ook degelijk. Serieuze ondertoon primeert al is het hier en daar luchtig en komisch. Het luik rond de milieuverontreiniging kon inderdaad beter uitgewerkt worden. Prima speech ook van Louis die nagels met koppen slaat. Lagasse daarentegen laat het echter niet aan zijn hart komen, als hij dat al heeft als hij geld en macht geroken heeft.

Een Vlaamse indie film, toch naar de normen van die tijd. Geen komedie of literaire verfilming van een Vlaamse klassieker, maar wel een socio-ecologisch verhaal over een steenbakkerij en vervuiling in de buurt. Ondertussen meer dan 40 jaar oud deze film, maar het thema is nog steeds actueel. Het acteerwerk is wat verouderd, maar valt op zich nog best mee. Het blijft wat luchtig met de verhaallijn van de voetbalclub waar de fabriekseigenaar ook de grote sponsor is (en dat jaren voor F.C. De Kampioenen op het idee kwamen met Balthazar Boma). Beter dan ik had verwacht, al komt het nog uit een tijd dat Vlaanderen veel moest leren over film en de budgetten veel lager waren.

Sterke vlaamse film over het leven van de arbeider in de late 70's - 80's. Het corrupte spel mbt afval wordt goed uitgewerkt alsmede de hiërarchische machtsverhoudingen en het paaien van mensen